"Pamiętnik Christophera. Duchy Dollangangerów" Virginia C. Andrews [recenzja premierowa]

"Odnaleziony w ruinach Foxworth Hall dziennik Christophera Dollangangera ma dziwny wpływ na rzeczywistość - jak gdyby duch uwięziony tam niegdyś dzieci prześladował kolejne pokolenia. Nie przypadkiem przebudowy spalonego domostwa podjął się ojciec Kristin Masterwood, której przedwcześnie zmarła matka była daleką krewną Foxworthów. Kristin zdradza sekret pamiętnika swojemu chłopakowi. Nieoczekiwanie Kane Hill proponuje jej wspólne czytanie na poddaszu, przemienionym zawczasu w poddasze Dollangangerów. Odtąd wydarzenia biegną dwoma torami - z jednej strony ojciec Kristin z zapałem realizuje plany tajemniczego inwestora, który na miejscu dwukrotnie spalonego Foxworth Hall buduje nowoczesną posiadłość. Z drugiej strony dwójka młodych ludzi w sugestywnej scenerii poddasza coraz mocniej przeżywa tragiczne wydarzenia opisane w dzienniku. I stopniowo, nieświadomie, odgrywają historię, w której coraz większą rolę odgrywa wątek zakazanego uczucia i budzącej się seksualności. Niepokojąca atmosfera coraz bardziej przenika życie młodych ludzi. Co zwycięży w tej dziwnej rozgrywce - obsesja przeszłości czy energia przyszłości? Rodzinna klątwa czy nowe życie?" (proszynski.pl)

Na wstępie przybliżę nieco fabułę "Kwiatów na poddaszu", ponieważ pamiętnik jest pisany z perspektywy Christophera, który był jednym z głównych bohaterów owej książki. W pierwszej powieści autorki poznajemy rodzeństwo, które jest zmuszone, a właściwie lepszym słowem byłoby - przetrzymywane, na poddaszu w domu swoich dziadków. Ich ojciec zmarł, a matka prowadzi swoje życie udając, że nie ma dzieci. Jednakże dlaczego? Do akcji wkracza babcia i poznajemy sekret domu Foxworth. Matka Christophera zmienia się przez całą powieść, zaniedbuje dzieci, kieruje się ku bogactwu, a co za tym idzie - Christopher jako najstarszy musi opiekować się swoim młodszym rodzeństwem. Między siostrą a bratem rodzą się coraz dziwniejsze i niepokojące relacje. Sekretu na ten moment nie zdradzę, bo odbiorę wam całą przyjemność z lektury :)

W "Pamiętniku Christophera" poznajemy Kristin oraz jej chłopaka Kane'a, którzy w wolnych chwilach zakradają się na poddasze, przebierają za Christophera oraz jego siostrę Cathy i czytają wspólnie pamiętnik, który jej ojciec znalazł na trwającej przebudowie Foxworth Hall. Oboje przeżywają opisaną historię na swój sposób i coraz bardziej utożsamiają się z bohaterami. Starają się być jak oni, myśleć i zachowywać się jak dawniej rodzeństwo Dollangangerów. Współczują im, jednak ich ciekawość jest niepohamowana i z dnia na dzień dowiadują się coraz więcej o ich ciężkim życiu. Z czasem na jaw wychodzą sekrety, które nie zostały ujawnione w "Kwiatach na poddaszu".

"Wiele z naszych czynów, a także ludzie, na których nam zależy, sprawiają, że zaglądamy w głąb siebie."

"Duchy Dollangangerów" to już druga część "Pamiętnika Christophera", w którym poznajemy los rodziny Dollangangerów opisywany z perspektywy młodego, dojrzewającego chłopaka. Z jego narracji możemy dowiedzieć się o wielu rzeczach i faktach, o których w serii nie mogliśmy się dowiedzieć. Świat pokazany jego oczami wygląda nieco inaczej, niż opisywany wtedy z różnych perspektyw. Dodatkowym, ogromnym plusem jest sytuacja między Kristin i Kane'm, którzy tworzą na pozór oddzielny wątek w powieści, jednak w pewnym momencie zazębiają się z sobą i tworzą spójną całość. 

"Mówi ci się, że kiedy dorośniesz, zrobisz prawo jazdy i będziesz mogła późno wracać do domu. A potem któregoś dnia się zakochasz, weźmiesz ślub i doczekasz własnych dzieci. Przyszłość jawi ci się w różowych barwach. Owszem, od czasu do czasu ludzie wybuchają gniewem i są źli na ciebie, ale ci, którzy się kochają, szybko się godzą i wybaczają sobie. Świat wydaje się zorganizowany i każdy jego trybik kręci się, jak powinien. I oto nagle przychodzi dzień, kiedy "tak" staje się "być może", a "być może" przechodzi w "nie". Okazuje się, że czarne bywa szare, a pod bielą ukrywa się czerń. Że uśmiech nie zawsze znaczy życzliwość, bo niektóre są puste, fałszywe. W oknach domów, które mijasz, jarzą się światła, ale ich mieszkańcy mają mrok w sercach. I nagle okazuje się, że to, co widzisz i słyszysz, niekoniecznie musi być prawdą..."

Podsumowując, "Pamiętnik Christophera. Duchy Dollangangerów" pozytywnie mnie zaskoczył i dzięki niemu zupełnie inaczej spojrzałam na historię Christophera i Cathy. Polubiłam także głównych bohaterów i przeżywałam wszystko razem z nimi. Poczułam, jakbym to ja siedziała na wspomnianym poddaszu i obserwowała wszystko moimi oczami. Próbowałam sama rozwiązać tajemnicę, jaka kryje się na kartach powieści, jednakże autorka niesamowicie mnie zaskoczyła i wszystkie moje podejrzenia i domysły okazały się wielkim błędem. Ogromny plus.

Niestety odejmuję od mojej oceny jedną gwiazdkę i daję ich 4, ponieważ powieść rozkręciła się dopiero z czasem i początek nie specjalnie mnie do siebie przekonywał. Zapowiadało się średnio, jednak autorce udało się porwać mnie do świata Foxworth Hall i zaprowadzić mnie do najmroczniejszych zakątków tajemniczego domu...

Moja ocena : 4/5.

Bardzo dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka za możliwość przeczytania            e-booka :) 

Livingbooksx :)